Συζητούσα με μία φίλη που συνηθίζει να με εμπνέει με τα λόγια της, για τη σημασία που έχει το να ενθαρρύνει κανείς την ευγνωμοσύνη προς τη φύση, όταν μου είπε κάτι που έκτοτε συνοδεύει τις σκέψεις μου. «Η ομορφιά είναι μια πύλη.» Έχοντας διδαχθεί μ’ επώδυνο τρόπο πόσο λίγο φαίνεται να εκτιμούν οι άνθρωποι το φυσικό μας κόσμο – όσο κι αν προσπαθεί κανείς να τους μιλήσει για τη σημαντικότητά του – η φράση της άγγιξε μια εσωτερική χορδή. Καθένας έχει ν’ ανακαλύψει το δικό του τρόπο να εισέλθει στον κόσμο, τη δική του πύλη και άραγε υπάρχει καταλληλότερος από την ομορφιά; Συνέχεια
Άλφα Κενταύρου Α 