Tag Archives: μηδέν ἄγαν
Η ομορφιά είναι μια πύλη
Συζητούσα με μία φίλη που συνηθίζει να με εμπνέει με τα λόγια της, για τη σημασία που έχει το να ενθαρρύνει κανείς την ευγνωμοσύνη προς τη φύση, όταν μου είπε κάτι που έκτοτε συνοδεύει τις σκέψεις μου. «Η ομορφιά είναι μια πύλη.» Έχοντας διδαχθεί μ’ επώδυνο τρόπο πόσο λίγο φαίνεται να εκτιμούν οι άνθρωποι το φυσικό μας κόσμο – όσο κι αν προσπαθεί κανείς να τους μιλήσει για τη σημαντικότητά του – η φράση της άγγιξε μια εσωτερική χορδή. Καθένας έχει ν’ ανακαλύψει το δικό του τρόπο να εισέλθει στον κόσμο, τη δική του πύλη και άραγε υπάρχει καταλληλότερος από την ομορφιά; Συνέχεια
δεντροκόρες
Κάποτε, πολύ παλιά, αλλά ίσως πάλι όχι και τόσο παλιά, οι άνθρωποι πίστευαν πως τα δέντρα έχουν ψυχές. Και κάποιοι μάλιστα υποστήριζαν πως στους κορμούς τους κατοικούνε νύμφες. Τις νύμφες άλλοι τις ονόμαζαν Δρυάδες κι άλλοι Δεντροκόρες. Οι άνθρωποι των καιρών εκείνων τιμούσαν τα δέντρα. Έτρωγαν τους καρπούς τους, ξάπλωναν κάτω απ’ τη σκιά τους, κρεμούσαν τις κούνιες των παιδιών τους στα κλαδιά τους. Ακόμα και τα σπίτια τους τα κατασκεύαζαν ψηλά στις κορφές των δέντρων. Συνέχεια
Διαχείριση συναισθημάτων
Ντοστογιέφσκι: ονειροπόλα αγάπη
«Εγώ, έλεγε, αγαπάω την ανθρωπότητα μα απορώ κι ο ίδιος με τον εαυτό μου: Όσο περισσότερο αγαπώ την ανθρωπότητα γενικά, τόσο λιγότερο αγαπάω τον κάθε άνθρωπο χωριστά. Συνέχεια
Το παιδί και ο σπόρος
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Τα γνωρίσματα των ευτυχισμένων ανθρώπων
Η ευτυχία αποτελεί κοινή επιδίωξη όλων των ανθρώπων. Κανείς δεν θέλει να είναι σκυθρωπός και λυπημένος.
Όλοι έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που καταφέρνουν να είναι ευτυχισμένοι, ακόμη και εν μέσω κάποιας αγωνιώδους δοκιμασίας στη ζωή τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε νιώθουν πόνο, θλίψη ή λύπη – απλά, δεν αφήνουν αυτά τα συναισθήματα να κατακλύσουν την ζωή τους.
Πώς το καταφέρνουν; Συνέχεια
Καρναβάλι: η ανατρεπτικότητα του γέλιου
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί… απόσπασμα ενός αποσπάσματος. Προέρχεται από το έργο του Bakhtin M. “Rabelais and his World” (Indiana University Press, 1984). Το αρχικό απόσπασμα, το οποίο εστιάζει στην ανατρεπτικότητα του καρναβαλιού, θα το βρείτε εδώ.
[…] Ο Bakhtin εντάσσει το γέλιο στη σφαίρα της λαϊκής δημιουργίας. Σε συνδυασμό με τον σαρκασμό, έχει την ιδιαίτερη δυνατότητα να καθαίρει καθετί το υψηλό και να το φέρνει στο επίπεδο της γης, του ανθρώπου. Καθετί φοβερό, τρομακτικό, που προκαλεί δέος στις συνήθεις συνθήκες, χάνει την ισχύ του και γίνεται τρωτό μέσω της γελοιοποίησης.Η εύρεση λύσεων είναι απειλητική Μπερτ Χέλινγκερ
Βαθμιαία μου έγινε σαφές, ότι οι άνθρωποι έχουν μιαν ισχυρή τάση να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να μένουν στα προβλήματά τους και να αποφεύγουν τις λύσεις. Συνέχεια
Κι αυτό επίσης θα περάσει
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μία χώρα μακρυνή της Ανατολής, ζούσε ένας σοφός γερο-βασιλιάς. Το παλάτι του ήταν πελώριο, η αυλή του αξιοθαύμαστη και τα κατορθώματά του αμέτρητα. Ποτέ δε ζητούσε πολλά και περνούσε το χρόνο του με τη μία και την άλλη ασχολία. Συνέχεια
Γιατί τα σχολεία δε μορφώνουν;
Όταν το 1990, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, απονεμήθηκε στον John Taylor Gatto ο τίτλος του «Δασκάλου της Χρονιάς της Νέας Υόρκης» στην ομιλία αποδοχής του τίτλου που εκφώνησε, δεν αρκέστηκε σε απλές ευχαριστίες, αλλά Συνέχεια
«Η φαντασία είναι πιο δυνατή απ’ τη γνώση»
Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: Να μοιράζεσαι τα πάντα. Να παίζεις τίμια.
Άλφα Κενταύρου Α 